12 december, 2007

Mirjam Poolster

Daar is hij dan een oude heer
met een schelle stem als die van
een platgebrand dorp en gal stroomt
vanachter het hek van zijn tanden

Wanneer ik dit schrijf, is hij
40 jaar oud. Dat is niet
het getal van verstand, maar
van Chretien Breukers

Hij is dol op zeuren, hoe
harder hoe beter zo werd me
verteld. Hij is een oude
zielepoot, grote zeikerd op het web.

Hij schreef lang geleden d.w.z
toen men vriendjespolitiek ontdekte
op de weblogs in den lande
"poëzie"er zijn belangrijker

dingen. Toch woorden die strelen
en blonde krullen
hebben belang.
Want zijn te gebruiken.

'Maar eerder zullen we het niet
hebben poëzie alvorens
de dichters onder ons
mij kunnen bieden tuinen van

hun verbeelding met door mij goedgekeurde
beelden erin', zei Chretien Breukers.
Hij is een oude zeurpiet
en ik vier zijn verlies.



Noot: bovenstaand gedicht is een pastiche op het vers 'Marianne Moore' van Remco Campert en deze komt weer uit de bundel Vijf 5 Tigers - De Bezige Bij.

1 opmerking:

Unknown zei

Noot: bovenstaand versneden tekstkoek is een vervalsing van een niet teruggevonden vers van de vervlogen maar desalniettemin ondergedoken aalscholver Marie W. Meer, die op voorspraak van een niet ter zake doend stadsomroeper vrijgelijde heeft om haar meest baarlijke frustaties en diergelijke fantasma’s bot te vieren op plekken waar zulks gedoogd wordt. Een speciale daklozenkrant zal ter harer ere worden verkocht, zij het slechts op de daartoe aangewezen plekken en door de daartoe aangesproken individuen. Vooralsnog is de enige aangewezen plek haar voordeur, naast de huisvuiltegels. Deze actie komt weer ter wereld dank zij en ten goede van een diersoort met goede zeden - bijen.